Tulum
Door: Stevien
Blijf op de hoogte en volg stevien
01 Februari 2020 | Mexico, Tulum
28-01-2020
Met enige weemoed zit ik hier de laatste avond aan Lagune Bacalar, Wat een paradijsje hier! Maar ook wel ok om verder te gaan. Het is nog maar een weekje. Tijd vliegt voorbij.
Het was afgelopen nacht vrij warm. Ondanks dat de airco aanstond bleef het erg lang warm op kamer maar als ik om 9 uur wakker wordt, is er ook wel weer voldoende geslapen.
Ben dus iets later met ontbijt (9.30) en ze vullen het niet meer bij ondanks dat het nog geen 10 uur is.
Voor vandaag heb ik een wandeling naar Las Cocalaritos op de planning staan. Hier moeten bijzondere stenen te zien zijn: stromalitis. Schijnen goed te helpen tegen stress, vergroten je innerlijke kracht, weerbaarheid en doorzettingsvermogen.
Het is aan de lagune, zo’n goede 4 km zuidelijk. Moet lopend te doen zijn. Het is wat bewolkt en niet zo warm als gisteren. maar toch nog wel 28 graden. Ik begin met goede moed aan de wandeling en loop zoveel mogelijk in de schaduw.Na een kilometer of 3 en nog weer diverse muurschilderingen vast gelegd te hebben, begint het zweet me in de ogen te lopen. Het is toch wel warm. Ik loop nog een klein stukje op met een jonge dame die net zo goed Engels kan dan ik Spaans…maar wel grappig dan weer. Uiteindelijk kom ik bij Las Cocalaritos. Entree is 35 pesos. Maar wat een plek! Wat een prachtige kleuren dat water! Doen die stenen hun werk niet, dan de omgeving wel….Ik neem dus weer een “duik”. Het is merendeels ondiep, tot aan knieën/billen maar er zijn ook wel diepere plekken, vandaar ook al die verschillende kleuren , ik zag er 6 maar het staat bekend om zijn 7 kleuren. Je kunt er, in het water, in een hangmat liggen of schommelen.
Gisteren zag ik mensen zich al insmeren met het zand van de bodem. Hier ook weer dus ik dat ook maar eens doen. Het voelt aan als een goede scrub….
Ik had gelezen dat als je laat kwam, het er wel eens knap druk kon zijn, ik was er rond 12.30 maar het was er helemaal niet erg druk. Denk dat alle Mexicanen er het weekend heen trekken, (zag zondag wel dat het behoorlijk druk was) nu waren er best veel Nederlanders….
Ik had gedacht er ong een uur te blijven maar het werden er uiteindelijk drie. Toen weer terug lopen. Het voelt wat sneller gaan en in het stadje/dorp (kweet niet wat het is) even een biertje gepakt. Toen nog doorgelopen naar het ADO station voor een ticket voor morgen naar Tulum. Had ik eerst wel wat spijt van want het was nog verd er dan ik dacht maar terug nam ik weer andere straat waar ik ook niet gefietst had…het leek meer het plaatselijke centrum ipv het “toeritsche” centrum. Dus toch nog leuk.
Rond 6 uur ben ik terug bij het hostel en ik vind het helemaal goed voor vandaag. Zeer tevreden. Het is niet meer zo heel warm en er is, zoals elke avond, weer een prachtige sterrenhemel. Het is bij het hostel niet heel druk en de muziek staat ook niet zo hard. Goede afsluiting van Bacalar.
Het Yak Lake Hostel is een erg mooi hostel en op een superplek gelegen. Elke dag zijn ze uitgebreid aan het schoonmaken dus het is er erg schoon. Receptie helpt je uitstekend daar waar je vragen hebt Als oudere is het wat lastiger om in contact te komen met anderen die en stuk jonger zijn, ( gemiddeld zo'n 20-35jaar denk ik en meredeels in groepjes, wel vriendelijk allemaal). Heb op een gemengde slaapzaal geslapen maar heb geen enkel probleem ervan ondervonden.
4 nachten is/was precies genoeg!
29-01-2020 Bacalar-Tulum
Vandaag ga ik me weer verkassen. Heb een busticket van de bus om 11.20 uur dus kan rustig aan opstarten en de boel weer bij elkaar pakken.
Het is vrij warm en ik besluit daarom om een taxi te nemen naar het busstation. Gister viel me, zonder bepakking, de afstand al wat tegen vallen. Heen deed ik wel lopend maar toen was het al donker en koeler, dan lijkt het toch minder ver. Ben dus ruim op tijd bij busstation.
Goed 2 uur onderweg naar Tulum. Zo tussen de 2-3 uur in bus is wat mij betreft heel mooi.
Ik bestudeer de kaart nogmaals en hou in de gaten of ik dan met het verkeer mee moet of er juist tegenin. Dat werkt beter. En nu ik net het systeem van starrtnummers begin te begrijpen, zijn hier weer straatnamen…. Maar goed, zonder omwegen kom ik bij het hostel X-kekén. Het ligt 2 blokken achter de hoofdstraat en pretendeert daardoor wat rustiger te zijn. Dat is het dus ook en ik ben weer helemaal tevreden. Er is ook een Duiste jongeman die in YakLake Hostel was. Na me geïnstalleerd te hebben, deel kamer met 2 anderen, ga ik me maar eens oriënteren waar ik ben. De stad Tulum zelf ligt nog wel een stukje van het strand. Ik blijf in het stadje. Er gaat 1 grote brede langgerekte weg door heen waar dan alle toeristische winkeltjes aan zitten. Nadat ik wat rondsnuffelen heb, ga ik weer terug naar het hostel en klets wat met een Duitse dame die daar als vrijwilligster aan het werk is. Er is evt chocoladeproeverij en later op de avond Mezcal proeverij. Dat 1e heb ik al eens in Csta Rica gedaan maar die 2e lijkt me wel een mooie nieuwe ervaring. Eerst nog even wat met de Duitse jonge man hapje eten en dan is het tijd voor een wolkbreuk. Het begon al wat te flitsen maar nu kwam er écht heel wat naar beneden. We redden het net om, tussen de buien door, droog bij het hostel te komen en gaan deelnemen aan de Mezcal proeverij. We krijgen 4 soorten te proeven maar maar een bodempje van alles… Ik vind het niet zo heel lekker maar smaken verschillen. Ze serveren ook nog gefrituurde sprinkhaan en dat smaakt me wel. (Had het in Vietnam ook al eens gehad en vond het toen ook best lekker.
Daarna zoek ik mijn bed op en ga al vroeg slapen.
30-01-2020 Reset, reset, reset en nog eens reset.
Toch wakker geworden en van muziek en van kou. Weet niet welke 1e was…
Het echte wakker was wat later dan gedacht dus ontbijten en voor vandaag stond de ruïnes van Cobá op de agenda. Ik zou er met een collectivo heen kunnen. Die is dicht bij volgens de Nederlandse dame Emma. Volgens degene die hier werkt, zo'n 10 minuten lopen. Ik loop de richting op die ik op denk te moeten maar echt dicht bij vind ik en niet. Ik kom uiteindelijk op de plek waar “receptionsit" me van had verteld maar daar is alleen taxi en dat kost het dubbele van wat de collectivo zou kosten. Dat doen we dus niet en er wordt weer de weg terug gewezen. Ik loop nog, vraag nog maar krijg niet helder waar het zou moeten zijn. Loop nog een half uur, vraag hier en daar maar wordt weer van kastje naar de muur gestuurd. Het begint me mateloos te irriteren. Waarom vind ik dat nu niet gewoon? Uiteindelijk kom ik op de plek waar ie staat, het is potjandorie nog geen 5 minuten vanaf het hostel…..ik twijfel of ik nog wel mee wil, het is niet echt vroeg meer, inmiddels 10 uur…. Er zitten 2 mensen in deze collectivo en ik weet niet hoelang het nog gaat duren voor hij vertrekt/vol genoeg is. Ik besluit mijn plan voor vandaag te wijzigen.
Loop terug naar het hostel en huur daar een fiets. Ik heb bijna de hele dag nog. Dan ga ik naar de Gran Cenote fietsen, is niet zo heel ver. Dat lukt in 1x. Entree 200 pesos Het is een mooie cenote er zijn ook schildpadjes. Ik neem een duik, verblijf er een goed uur en stap dan weer op de fiets en kan nog wel naar het strand. Eén rechte weg tor ik bij T splitsing kom en daar links. Ze zijn overal langs de weg richting het strand volop aan het bouwen met resorts, restaurants en meer. Er is een apart fietspad, het is er groen.
Wanneer ik op een gegeven moment op de kaart kijk, blijk alweer te ver te zijn, ik heb geen T splitsing gezien, wel een weg die wat afbuigt. Ik fiets toch nog maar wat door want er gaat veel verkeer die richting op dus daar zal dan ook wel iets zijn. Kom bij een stuk waar veel hotels/resorts zijn en waar je niet naar de zee kunt. Dan is er een klein open stukje waar je wel in kunt dus dat doe ik. Wat ik zie valt tegen: klein stukje strand tussen rotsen in. Inmiddels is het half 2 en eet ik eerst maar eens wat. Ben 3x zo veel kwijt als gisteravond….duur buurtje dus. Na nog een stukje gefietst te hebben, keer ik maar om. Dit is niet wat ik verwacht had. Vervolgens kom ik bij de T splitsing en zie bord van National park.….fiets nu dan maar het Nationale Park in. Hier is het een stuk rustiger wbt verkeer. Dan kom ik wel relatief snel bij een opening naar het strand en de fiets wordt weer geparkeerd. En ook hier vind ik niet wat ik had verwacht….het water is mooi blauw, het strand is vrij kort en knap vol met mensen, er zijn ook wat strandtentjes. Ik loop een eindje maar zie geen plekje waar ik wel even rustig kan gaan liggen. Ga dus maar weer terug en vind het genoeg voor vandaag. Tegen half 5 ben ik terig bij hostel.
Later wil ik nog even geld pinnen en jawel hoor: lukt ook niet. Bij een andere bank staat een enorme rij, denk dat de Mexicanen hun salaris hebben ontvangen. Als ik wat verder loop, kom ik langs ADO station en bedenk dat ik wel vast een kaartje kan gaan kopen voor zaterdag: kan ook niet, max 1 dag van tevoren….
Ik ga vandaag maar niets meer doen…..alles lijkt te “mislukken". Het zij zo… Emma en ik kletsen nog een poos en dan maar douchen en slapen.
31 jan
Den dag begint goed! Op tijd wakker, uurtje eerder dan gister, das goed want hoe vroeger ik bij Cobá ben, hoe beter. Ontbijtje en omdat ik langs de bank loop, probeer ik het nogmaals en nu geen probleem! Toch vreemd, zijn wij niet gewend….Ik kan de rest van de vakantie, financieel gezien, door komen. Bij de collectivo ben ik de 2e, dat wordt dus nog even wachten.… De chauffeur probeert een dutje te doen, hoe lang gaat het dan nog duren? Ben ik op tijd, zit ik hier te wachten…Dan stappen er na een kwartier 3 mensen in en 5 minuten later nog 2. De chauffeur is weer wakker en poetst zijn busje op en is wat actiever met het roepen dat hij naar Cobá gaat. We zijn nu met 7, er kunnen er nog max 6 bij… de volgende 2 komen ook relatief snel. Er komen er nog 2 bij en dat lijkt voldoende te zijn. We vertrekken en ben minimaal 3 kwartier eerder dan gister. Het gaat goed!...
Eenmaal in Cobá gaat het ook prima. Het is een mooi park, entree 80 pesos, een redelijke trippel naar de piramide maar als je wilt, kun je ook een fiets huren voor 60 pesos of je laten rijden in een karretje, enkeltje geloof 90 pesos. Ik doe de wandeling, het is door het bos dus veel schaduw, bovendien is het ook wat bewolkt. Ik zou ik niet zijn als ik nog weer een verkeerd paadje insla en doe daardoor nog een km extra….maar heb de hele dag de tijd…het park sluit om 7 uur. Als ik bij de piramide Nohoch Mul (hij doet z’n naam geen eer aan, is wel hoog: 42 meter en daarmee de hoogste van Yucatan en 1 na hoogste van de wereld (gelezen op Internet
)) aan kom, kun je deze dus beklimmen. Flinke steile klim en op handen en voeten klauter ik naar boven. Het valt me mee. Eenmaal boven heb je een prachtig uitzicht over de jungle. Zover als je kunt kijken, alleen maar groen te zien. En dan nog weer naar beneden.. bij de 1e steen glij ik al weg dus ik neem maar geen risico en ga op mijn bill tree voor tree naar beneden. Dat voelt wel veilig. Ik ben niet de enige die dat op die manier doet, de stenen zijn al behoorlijk glad van al die mensen die even naar boven en beneden gaan… Ben benieuwd hoe lang dat nog mag.
Als ik weer beneden ben, besluit ik om weer richting Tulum te gaan, had al gelezen dat dat lastig kom zijn maar het is bijna 12 uur dus ik heb nog even. Bus gaat pas om 15.00 uur en daar wil ik niet op wachten, alternatief: taxi maar das weer een “ duur “ grapje. Als ik kan delen scheelt dat nog weer. Ik wacht niet alleen maar ga ook op zoek naar een lift. Vraag diverse mensen die lijken te vertrekken maar niemand gaat richting Tulum. Na 3 kwartier vind ik het welletjes en neem dan toch maar taxi. Ik kan er nog 100 pesos aflullen maar heb even het idee dat het geld wat vanmorgen in mijn portemonnee kwam, er net zo hard weer uitvliegt…
Rond half 2 ben ik terug, ik eet een hapje en huur daarna een fiets. Ik wil nog naar ruïnes van Tulum en na de ervaring van gister, wist ik nu hoe er wel te komen. Ik zie nu ook waarom ik gister die afslag heb gemist…Als je vanuit Tulum komt, is het net of het de ingang van 2 grote hotels zijn.
Ik fiets rustig door tot het eind. Daar zíjn de ruïnes van Tulum. Ook deze ga ik nog bezoeken, vind ze wel mooi. Er is nog aardig wat overgebleven en herkenbaar.
Tegen half 5 ben ik daar ook uitgekeken en stap weer op fiets naar dorp. Haal nog even kaartje voor bus morgen en dan is het weer ok.
Het was weer een sportief dagje....
Met enige weemoed zit ik hier de laatste avond aan Lagune Bacalar, Wat een paradijsje hier! Maar ook wel ok om verder te gaan. Het is nog maar een weekje. Tijd vliegt voorbij.
Het was afgelopen nacht vrij warm. Ondanks dat de airco aanstond bleef het erg lang warm op kamer maar als ik om 9 uur wakker wordt, is er ook wel weer voldoende geslapen.
Ben dus iets later met ontbijt (9.30) en ze vullen het niet meer bij ondanks dat het nog geen 10 uur is.
Voor vandaag heb ik een wandeling naar Las Cocalaritos op de planning staan. Hier moeten bijzondere stenen te zien zijn: stromalitis. Schijnen goed te helpen tegen stress, vergroten je innerlijke kracht, weerbaarheid en doorzettingsvermogen.
Het is aan de lagune, zo’n goede 4 km zuidelijk. Moet lopend te doen zijn. Het is wat bewolkt en niet zo warm als gisteren. maar toch nog wel 28 graden. Ik begin met goede moed aan de wandeling en loop zoveel mogelijk in de schaduw.Na een kilometer of 3 en nog weer diverse muurschilderingen vast gelegd te hebben, begint het zweet me in de ogen te lopen. Het is toch wel warm. Ik loop nog een klein stukje op met een jonge dame die net zo goed Engels kan dan ik Spaans…maar wel grappig dan weer. Uiteindelijk kom ik bij Las Cocalaritos. Entree is 35 pesos. Maar wat een plek! Wat een prachtige kleuren dat water! Doen die stenen hun werk niet, dan de omgeving wel….Ik neem dus weer een “duik”. Het is merendeels ondiep, tot aan knieën/billen maar er zijn ook wel diepere plekken, vandaar ook al die verschillende kleuren , ik zag er 6 maar het staat bekend om zijn 7 kleuren. Je kunt er, in het water, in een hangmat liggen of schommelen.
Gisteren zag ik mensen zich al insmeren met het zand van de bodem. Hier ook weer dus ik dat ook maar eens doen. Het voelt aan als een goede scrub….
Ik had gelezen dat als je laat kwam, het er wel eens knap druk kon zijn, ik was er rond 12.30 maar het was er helemaal niet erg druk. Denk dat alle Mexicanen er het weekend heen trekken, (zag zondag wel dat het behoorlijk druk was) nu waren er best veel Nederlanders….
Ik had gedacht er ong een uur te blijven maar het werden er uiteindelijk drie. Toen weer terug lopen. Het voelt wat sneller gaan en in het stadje/dorp (kweet niet wat het is) even een biertje gepakt. Toen nog doorgelopen naar het ADO station voor een ticket voor morgen naar Tulum. Had ik eerst wel wat spijt van want het was nog verd er dan ik dacht maar terug nam ik weer andere straat waar ik ook niet gefietst had…het leek meer het plaatselijke centrum ipv het “toeritsche” centrum. Dus toch nog leuk.
Rond 6 uur ben ik terug bij het hostel en ik vind het helemaal goed voor vandaag. Zeer tevreden. Het is niet meer zo heel warm en er is, zoals elke avond, weer een prachtige sterrenhemel. Het is bij het hostel niet heel druk en de muziek staat ook niet zo hard. Goede afsluiting van Bacalar.
Het Yak Lake Hostel is een erg mooi hostel en op een superplek gelegen. Elke dag zijn ze uitgebreid aan het schoonmaken dus het is er erg schoon. Receptie helpt je uitstekend daar waar je vragen hebt Als oudere is het wat lastiger om in contact te komen met anderen die en stuk jonger zijn, ( gemiddeld zo'n 20-35jaar denk ik en meredeels in groepjes, wel vriendelijk allemaal). Heb op een gemengde slaapzaal geslapen maar heb geen enkel probleem ervan ondervonden.
4 nachten is/was precies genoeg!
29-01-2020 Bacalar-Tulum
Vandaag ga ik me weer verkassen. Heb een busticket van de bus om 11.20 uur dus kan rustig aan opstarten en de boel weer bij elkaar pakken.
Het is vrij warm en ik besluit daarom om een taxi te nemen naar het busstation. Gister viel me, zonder bepakking, de afstand al wat tegen vallen. Heen deed ik wel lopend maar toen was het al donker en koeler, dan lijkt het toch minder ver. Ben dus ruim op tijd bij busstation.
Goed 2 uur onderweg naar Tulum. Zo tussen de 2-3 uur in bus is wat mij betreft heel mooi.
Ik bestudeer de kaart nogmaals en hou in de gaten of ik dan met het verkeer mee moet of er juist tegenin. Dat werkt beter. En nu ik net het systeem van starrtnummers begin te begrijpen, zijn hier weer straatnamen…. Maar goed, zonder omwegen kom ik bij het hostel X-kekén. Het ligt 2 blokken achter de hoofdstraat en pretendeert daardoor wat rustiger te zijn. Dat is het dus ook en ik ben weer helemaal tevreden. Er is ook een Duiste jongeman die in YakLake Hostel was. Na me geïnstalleerd te hebben, deel kamer met 2 anderen, ga ik me maar eens oriënteren waar ik ben. De stad Tulum zelf ligt nog wel een stukje van het strand. Ik blijf in het stadje. Er gaat 1 grote brede langgerekte weg door heen waar dan alle toeristische winkeltjes aan zitten. Nadat ik wat rondsnuffelen heb, ga ik weer terug naar het hostel en klets wat met een Duitse dame die daar als vrijwilligster aan het werk is. Er is evt chocoladeproeverij en later op de avond Mezcal proeverij. Dat 1e heb ik al eens in Csta Rica gedaan maar die 2e lijkt me wel een mooie nieuwe ervaring. Eerst nog even wat met de Duitse jonge man hapje eten en dan is het tijd voor een wolkbreuk. Het begon al wat te flitsen maar nu kwam er écht heel wat naar beneden. We redden het net om, tussen de buien door, droog bij het hostel te komen en gaan deelnemen aan de Mezcal proeverij. We krijgen 4 soorten te proeven maar maar een bodempje van alles… Ik vind het niet zo heel lekker maar smaken verschillen. Ze serveren ook nog gefrituurde sprinkhaan en dat smaakt me wel. (Had het in Vietnam ook al eens gehad en vond het toen ook best lekker.
Daarna zoek ik mijn bed op en ga al vroeg slapen.
30-01-2020 Reset, reset, reset en nog eens reset.
Toch wakker geworden en van muziek en van kou. Weet niet welke 1e was…
Het echte wakker was wat later dan gedacht dus ontbijten en voor vandaag stond de ruïnes van Cobá op de agenda. Ik zou er met een collectivo heen kunnen. Die is dicht bij volgens de Nederlandse dame Emma. Volgens degene die hier werkt, zo'n 10 minuten lopen. Ik loop de richting op die ik op denk te moeten maar echt dicht bij vind ik en niet. Ik kom uiteindelijk op de plek waar “receptionsit" me van had verteld maar daar is alleen taxi en dat kost het dubbele van wat de collectivo zou kosten. Dat doen we dus niet en er wordt weer de weg terug gewezen. Ik loop nog, vraag nog maar krijg niet helder waar het zou moeten zijn. Loop nog een half uur, vraag hier en daar maar wordt weer van kastje naar de muur gestuurd. Het begint me mateloos te irriteren. Waarom vind ik dat nu niet gewoon? Uiteindelijk kom ik op de plek waar ie staat, het is potjandorie nog geen 5 minuten vanaf het hostel…..ik twijfel of ik nog wel mee wil, het is niet echt vroeg meer, inmiddels 10 uur…. Er zitten 2 mensen in deze collectivo en ik weet niet hoelang het nog gaat duren voor hij vertrekt/vol genoeg is. Ik besluit mijn plan voor vandaag te wijzigen.
Loop terug naar het hostel en huur daar een fiets. Ik heb bijna de hele dag nog. Dan ga ik naar de Gran Cenote fietsen, is niet zo heel ver. Dat lukt in 1x. Entree 200 pesos Het is een mooie cenote er zijn ook schildpadjes. Ik neem een duik, verblijf er een goed uur en stap dan weer op de fiets en kan nog wel naar het strand. Eén rechte weg tor ik bij T splitsing kom en daar links. Ze zijn overal langs de weg richting het strand volop aan het bouwen met resorts, restaurants en meer. Er is een apart fietspad, het is er groen.
Wanneer ik op een gegeven moment op de kaart kijk, blijk alweer te ver te zijn, ik heb geen T splitsing gezien, wel een weg die wat afbuigt. Ik fiets toch nog maar wat door want er gaat veel verkeer die richting op dus daar zal dan ook wel iets zijn. Kom bij een stuk waar veel hotels/resorts zijn en waar je niet naar de zee kunt. Dan is er een klein open stukje waar je wel in kunt dus dat doe ik. Wat ik zie valt tegen: klein stukje strand tussen rotsen in. Inmiddels is het half 2 en eet ik eerst maar eens wat. Ben 3x zo veel kwijt als gisteravond….duur buurtje dus. Na nog een stukje gefietst te hebben, keer ik maar om. Dit is niet wat ik verwacht had. Vervolgens kom ik bij de T splitsing en zie bord van National park.….fiets nu dan maar het Nationale Park in. Hier is het een stuk rustiger wbt verkeer. Dan kom ik wel relatief snel bij een opening naar het strand en de fiets wordt weer geparkeerd. En ook hier vind ik niet wat ik had verwacht….het water is mooi blauw, het strand is vrij kort en knap vol met mensen, er zijn ook wat strandtentjes. Ik loop een eindje maar zie geen plekje waar ik wel even rustig kan gaan liggen. Ga dus maar weer terug en vind het genoeg voor vandaag. Tegen half 5 ben ik terig bij hostel.
Later wil ik nog even geld pinnen en jawel hoor: lukt ook niet. Bij een andere bank staat een enorme rij, denk dat de Mexicanen hun salaris hebben ontvangen. Als ik wat verder loop, kom ik langs ADO station en bedenk dat ik wel vast een kaartje kan gaan kopen voor zaterdag: kan ook niet, max 1 dag van tevoren….
Ik ga vandaag maar niets meer doen…..alles lijkt te “mislukken". Het zij zo… Emma en ik kletsen nog een poos en dan maar douchen en slapen.
31 jan
Den dag begint goed! Op tijd wakker, uurtje eerder dan gister, das goed want hoe vroeger ik bij Cobá ben, hoe beter. Ontbijtje en omdat ik langs de bank loop, probeer ik het nogmaals en nu geen probleem! Toch vreemd, zijn wij niet gewend….Ik kan de rest van de vakantie, financieel gezien, door komen. Bij de collectivo ben ik de 2e, dat wordt dus nog even wachten.… De chauffeur probeert een dutje te doen, hoe lang gaat het dan nog duren? Ben ik op tijd, zit ik hier te wachten…Dan stappen er na een kwartier 3 mensen in en 5 minuten later nog 2. De chauffeur is weer wakker en poetst zijn busje op en is wat actiever met het roepen dat hij naar Cobá gaat. We zijn nu met 7, er kunnen er nog max 6 bij… de volgende 2 komen ook relatief snel. Er komen er nog 2 bij en dat lijkt voldoende te zijn. We vertrekken en ben minimaal 3 kwartier eerder dan gister. Het gaat goed!...
Eenmaal in Cobá gaat het ook prima. Het is een mooi park, entree 80 pesos, een redelijke trippel naar de piramide maar als je wilt, kun je ook een fiets huren voor 60 pesos of je laten rijden in een karretje, enkeltje geloof 90 pesos. Ik doe de wandeling, het is door het bos dus veel schaduw, bovendien is het ook wat bewolkt. Ik zou ik niet zijn als ik nog weer een verkeerd paadje insla en doe daardoor nog een km extra….maar heb de hele dag de tijd…het park sluit om 7 uur. Als ik bij de piramide Nohoch Mul (hij doet z’n naam geen eer aan, is wel hoog: 42 meter en daarmee de hoogste van Yucatan en 1 na hoogste van de wereld (gelezen op Internet
)) aan kom, kun je deze dus beklimmen. Flinke steile klim en op handen en voeten klauter ik naar boven. Het valt me mee. Eenmaal boven heb je een prachtig uitzicht over de jungle. Zover als je kunt kijken, alleen maar groen te zien. En dan nog weer naar beneden.. bij de 1e steen glij ik al weg dus ik neem maar geen risico en ga op mijn bill tree voor tree naar beneden. Dat voelt wel veilig. Ik ben niet de enige die dat op die manier doet, de stenen zijn al behoorlijk glad van al die mensen die even naar boven en beneden gaan… Ben benieuwd hoe lang dat nog mag.
Als ik weer beneden ben, besluit ik om weer richting Tulum te gaan, had al gelezen dat dat lastig kom zijn maar het is bijna 12 uur dus ik heb nog even. Bus gaat pas om 15.00 uur en daar wil ik niet op wachten, alternatief: taxi maar das weer een “ duur “ grapje. Als ik kan delen scheelt dat nog weer. Ik wacht niet alleen maar ga ook op zoek naar een lift. Vraag diverse mensen die lijken te vertrekken maar niemand gaat richting Tulum. Na 3 kwartier vind ik het welletjes en neem dan toch maar taxi. Ik kan er nog 100 pesos aflullen maar heb even het idee dat het geld wat vanmorgen in mijn portemonnee kwam, er net zo hard weer uitvliegt…
Rond half 2 ben ik terug, ik eet een hapje en huur daarna een fiets. Ik wil nog naar ruïnes van Tulum en na de ervaring van gister, wist ik nu hoe er wel te komen. Ik zie nu ook waarom ik gister die afslag heb gemist…Als je vanuit Tulum komt, is het net of het de ingang van 2 grote hotels zijn.
Ik fiets rustig door tot het eind. Daar zíjn de ruïnes van Tulum. Ook deze ga ik nog bezoeken, vind ze wel mooi. Er is nog aardig wat overgebleven en herkenbaar.
Tegen half 5 ben ik daar ook uitgekeken en stap weer op fiets naar dorp. Haal nog even kaartje voor bus morgen en dan is het weer ok.
Het was weer een sportief dagje....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
