Witter kan het niet

Hallo,
Inmiddels zitten we op dit moment alweer in La Paz. Dat nadat we ook al het, voor mij, hoogtepunt van deze reis al hebben gehad nl Uyuni....
Maar, en neem me niet kwalijk als de tijdsaanduiding niet helemaal meer klopt. Vandaag is het vrijdag, woensdag zijn we vanuit Potosi richting Uyuni vertrokken door een zeer gevarieerd berglandschap met zeer bijzondere uitzichten. Het is overal vrij droog maar Bergen zijn rood, er zijn bijzondere rotsformaties te zien met daarbij dan weer, heel apart, "zandstrand". Ook groeien er enorme cactussen. Nog nooit zulke grote gezien.
En, natuurlijk, de lama's gespot. Die steken te pas en te onpas de weg over net als de vele zwerfhonden.
Ineens is er na de bergen een enorme kale vlakte. Dor en stoffige en daar ligt dan Uyuni. Een van de plaatsen waar zeer veel toeristen naar toe komen om de grootste zoutvlakte van de wereld te bewonderen. Wij gaan eind van de rit nog even naar het stoomlocomotievenkerkhof. Ooit zijn daar heel wat locomotieven neergezet en die zijn door weer, zout en wind behoorlijk verroest. Willen we weggaan, weigert de bus ook maar iets te doen. Staan we daar in de middle of nowhere en brandende zon naast dat locomotievenkerkhof. Er is niet zoveel fantasie voor nodig om allerlei visioenen te krijgen. Er worden nog een paar pogingen gewaagd om de bus aan te duwen maar ook dat was tevergeefs. Uiteindelijk werden we met jeeps opgehaald en die brachten een nieuwe accu voor de bus mee waardoor die het weer deed.... Iedereen was behoorlijk moe en na een heerlijke pizza in hotel Torino, waar we ook verbleven, bed in.
Ik heb zeker 10 uur geslapen! Op zich niet zo heel veel last van de hoogte, de kortademigheid wordt al minder maar 1 biertje veroorzaakt nog wel telkens hoofdpijn....5 van de 18 mensen zijn min of meer wel ziek geweest ws door de hoogte. Dat vind ik best veel.
Gisteren werden we met jeeps bij het hotel opgehaald om de hele dag op de zoutvlakte door te brengen. Het is er nog zo groot als Friesland, Groningen en Drenthe bij elkaar heb ik me al eens laten vertellen en nadat we bij de souvenirs een stop hadden gehouden konden we de vlaktes op. Het is Hugh, vlak, spierwit en knalblauwe lucht. Erg mooi. De jeeps rijden er met 80 km per uur overheen en ook al staan er geen borden, ze weten wel precies hoe ze moeten rijden. Er schijnt ook een echt wegennet te zijn. Nadat we de mooie foto's met bijzondere effecten hadden geschoten, naar het eiland met, ook daar, enorme cactussen. Daar kregen we een prima lunch aangeboden om vervolgens nog een wandeling over het rotsachtige eiland te maken.
Op de terugweg nog langs het zout hotel en langs het "zoutmonument" wat elk jaar weer opgebouwd wordt voor de Parijs/Dakarrally.
Eind van de middag weer terug bij hotel. Er is nog markt in Uyuni en daar gaan we nog even kijken. Toch wel bijzonder hoe, vooral vrouwen, zich kleden. Ze hebben enorm veel kleding over elkaar aan maar kunnen blote voeten hebben. Zeker in de zon, die de hele dag schijnt, is het lekker warm. 's Avonds koelt het af.
Om 8 uur vertrekken met de nachtbus naar La Paz waar we vanmorgen om nog om 6 uur in het hotel aankwamen.
Straks een stadswandeling onder begeleiding van een gids.