Eindbestemming bereikt

7 nov
Ahhh, weer de wekker zetten.... Toen ik had besloten om naar Thailand te gaan, stond een bezoek aan de witte tempel heel hoog op mijn lijstje. We zijn "in de buurt" maar helemaal naast de deur ligt het nu ook weer niet... nl 170 km naar het noorden dus hoe dat te doen? Fiets: geen optie, scooter ook niet echt. Er de ene dag heen, de andere dag terug zou kunnen maar kost ook extra tijd en die hebben we niet echt....Uiteindelijk hebben we voor een georganiseerde dagtocht gekozen. Voordeel is dat je dan nog wat meer van het noorden kan zien.
Dus... vroeg op want om 7.00 uur zouden we worden opgepikt. Met de avond ervoor een paar biertjes en laat in bed, viel dat nog niet mee maar het is gelukt.
Met minivan, waar nog 5 andere personen in zaten, dus naar het noorden. Ik heb wel wat delen gemist want dommelede wat weg... We doen een stop bij hotsprings. Het hete water borrelt, zomaar in een bewoonde wereld, op diverse plekken uit de grond. Je kunt er een eitje in koken.....Als we dan doorgaan dan arriveren we toch al relatief snel bij de witte tempel.
Ik heb inmiddels al heel wat tempels gezien, allemaal weer anders en ze vervelen me nog niet en deze is toch wel weer heeeeeel erg bijzonder. Hij staat te schitteren en te glimmen in de zon. Was helemaal vervallen maar wordt opgeknapt door een beroemde kunstenaar die uit die omgeving komt. Hij is er nog niet klaar mee dus er komt nog meer glitter en glamour aan te pas.
We zijn ook niet de enigen die deze tempel willen bewonderen en ik snap dat wel.
Helaas, georganiseerd betekend ook beperkte tijd en we hadden maar 3 kwartier... eigenlijk te weinig maar het lukte me nog wel om het duurste toilet, die daar ook is, van de wereld te bezoeken, die is nl gemaakt van goud...hoewel dat ws ook niet helemaal klopt, ze zijn er nog duurder....
Daarna stond er een lunch gepland om vervolgens naar de long necks te gaan. Mmmm, da's wel heel toeristisch opgezet. Iedereen zag er wat verdrietig uit, het voelde wat als "aapjes kijken" en erg commercieel opgezet.
Daarna rijden we door naar de golden triangle. Dit is de plek, bij de Mekong rivier, waar Thailand, Myanmar en Laos bij elkaar komen. We moeten onze paspoorten inleveren zodat we niet de neiging krijgen om in Laos te blijven en gaan ervolgens met een boot naar de overkant: Laos. Hier kun je allerlei artikelen voor heel weinig kopen, nog goedkoper dan in Thailand.
Als we weer terug naar de overkant zijn gevaren, gaan we nog naar een erg mooi uitzichtpunt waarna we vervolgens aan de terugreis beginnen: duurt 4 uur. Er wordt na 2 uur nog even een korte pauze ingelast en uiteindelijk zijn we om 21.15 uur weer bij het hotel.

8 nov
Voor vandaag hebben we een fietstocht gepland. Duur grapje, ze hanteren westerse prijzen en dat terwijl je in het goedkope Thailand bent... ik vind het niet helemaal zuiver maar we zien ook niets anders leuks.
Om 8.30 uur worden we opgehaald. Het blijkt dat we een tour met ons 2en krijgen, geen aansluiters en de eigenaar blijkt een Nederlander te zijn maar we krijgen een vrolijke Thaise gids die vrij goed Engels spreekt mee.
Al vrij snel zitten we buiten de stad. We beginnen met een stop bij een Chinese tempel: Kuan Im Chokchai. Weer heel anders en er staat een grote draak waar je doorheen kunt lopen. Aan de binnenkant is van alles geschilderd. Een eerste leuke verrassing.
Dan fietsen we verder en hebben mooi uitzicht op de berg en als je goed kijkt zie je de Doi Sethup in de verte liggen. We komen bij een steenbakkerij waar men met de hand, speciale stenen maakt en ze liggen te drogen in de zon (daarna afgebakken in een oven).
Vervolgens komen we in dorpje, Banpatan, waar men allerlei dingetjes maakt van klei, poppetjes en beesten en ze lachen allemaal. Ik word er wel vrolijk van.
Dan hebben we een koffie stop waar ze een verrukkelijk bakkie hebben.
We stappen weer op de fiets en bezoeken een fabriekje waar men rijstkoekjes en gefrituurde banaan maakt. Op het moment dat wij er zijn, hebben ze andere bezigheden: er is een nieuwe, grotere werkruimte die klaar is en dat mag gevierd worden waar dus het hele dorp mee bezig is. We lunchen bij een plaatselijk restaurantje wat je, in de eerste instantie, niet zelf uit zou zoeken maar het eten smaakt uitstekend.
Vervolgens fietsen we door een prachtig groen gebied met rijstvelden en nog naar een dorpje waar men allerlei dingen van hout maakt.
Sommige rijstvelden zijn geoogst maar het meeste staat er nog, duurt nog een maandje.
Ondertussen zijn we wel een beetje klaar met het fietsen, de temperatuur is inmiddels ook behoorlijk gestegen maar we gaan nog langs bij een groot stuk land waar men vroeger leprapatiënten opving. Nu is er geen lepra meer maar komen er nog wel wat bezoekers. Het zou een mooi vakantiepark kunnen zijn langs de rivier de Ping.
Er is nog 2 laatste bezoekje in de planning nl nog een tempel waar oa een grote roze olifant bij staat en aan hele oude ruïnes van de stad. Chiang Mai is door de red shirts al eens aangeduid als een mogelijk nieuwe hoofdstad voor hun Thailand, maar 700 jaar geleden was het als eens de hoofdstad. Het Lana Kingdom met Wiang Kum Kam als hoofdstad is een tijdje het middelpunt geweest van de macht. Nu ligt er nog heel veel onder de grond. Vroeger was dit dus het centrum en er zijn diverse opgravingen gedaan maar men legt niet alles bloot, zou ws een heel groot gebied zijn.
We fietsen nog wat door de stad, kunnen nog een locale markt bezoeken maar hebben er inmiddels wel ong genoeg van. Een rondje van 45-50 km was voldoende.
De avond blijven we bij het hotel want morgen weer op tijd vertrekken naar het volgende doel: Koh Mak.
Chiang Mai, dacht dat het wat kleiner en gemoedelijker zou zijn maar het is een grote stad. Denk dat we er niet voldoende van hebben gezien, als ik het internet afstruin, is er nog veel meer, kun je je er langere tijd vermaken en ontdekken. Nadat we bij de nightbazaar en omgeving waren, begon ik te begrijpen waarom men Chiang Mai zo leuk vindt. Misschien ooit eens terug??

9 nov
Reisdag van Chiang Mai naar Koh Mak.
We vertrekken op tijd richting vliegveld om, via overstap in Bangkok, naar Trat te vliegen. Dit verloopt allemaal zonder problemen. Als we er aan komen, regent het....Trat heeft een grappig klein vliegveldje met wel 1 aankomst en vertrek gate. Geen lopende band waar je je bagage kunt ophalen maar een platformpje waar men de bagage opzet.
Als we het te pakken hebben, staat de taxi voor ons klaar die ons naar het haventje brengt vanwaar de speedboot vertrekt. Dit boottochtje duurt een drie kwartier.
De weervoorspellingen waren niet al te best: plensbuien, onweersbuien maar tot nu toe hebben we het, behalve bij de landing, nog droog gehouden.
Op het eiland zelf staan weer mensen voor ons klaar om ons in een soort golfkarretje op te halen. Zo ver kan het dan niet zijn maar als we een klein oponthoud hebben doordat er nog een paar mensen ergens opgehaald moeten worden, is het eiland toch net iets groter dan we dachten.
Uiteindelijk zijn we rond 16.00 uur bij de mooie accommodatie, het ligt aan de azuurblauwe zee met een lang, maar geen breed geel strand. Palmbomen en ander struikgewas sieren de kustlijn. Hier gaan we het de komende dagen wel volhouden.