Milaan

Als je goedkoop wilt reizen, moet je er soms wat voor over hebben: de 23e om 03.00 uur vertrokken (voordien nauwelijks/niet geslapen) naar Weeze om om 6.30 uur te vertrekken. Komen ik nog een bekenden op Weeze tegen en we drinken samen een kopje koffie.
Vlucht gaat voorspoedig en dan hebben die Italianen het wel weer goed geregeld: als je het vliegveld (Bergamo) afkomt, staan er bussen klaar en die brengen je voor maar € 5,00 naar centraal station in Milaan. Je bent ongeveer een uur onderweg. Ik heb er niet veel van meegekregen want viel spontaan in slaap....

Het station is een enorm groot, mooi, oud gebouw met een groot plein ervoor waar we werden getrakteerd op het eerste kunstwerk maar ook op een paar wat ongure types waardoor we het gevoel hadden er niet te lang te verblijven dus kaart erbij en aan de wandel richting het hotel. Tijdens deze wandeling zagen we al vrij snel "het verticale bos". Het zijn 2 flatgebouwen die grote balkons hebben waarop diverse bomen zijn geplant waardoor de flat meer groen is dan van ander matriaal. Dit heeft men gedaan omdat de stad nogal is vervuild en er op deze manier nog wat meer groen is. Overal op daken zie je vaak veel groen (struiken/bomen)
Direct daarnaast staat het hoogste gebouw van Milaan en zelfs van Italie: 231 mtr hoge Torre Unicredit. Het is onderdeel van de nieuwe wijk Porta Nuova waar ons hotel ook ligt. Bij het hotel (NH Puorta Nuova) aangekomen blijkt het van buiten een nogal lelijk gebouw te zijn maar eenmaal binnen, ziet het er perfect uit! We hebben een prachtige, ruime kamer met alle gemakken voorzien.
Lang verblijven we er niet. De zon schijnt dus even wat andere kleding aan om de wandeling voort te zetten.
We worden al snel verrast door de gezelligheid van kleine straatjes in de wijk Derda. Overal terrasjes die nogal vol zijn. De Italianen lunchen uitgebreid en het liefst buiten. Eigenlijk zijn we al best snel bij Galleria Vittorio Emanuelle II, De passage bestaat al sinds 1867 en is in 1966 gerestaureerd. De mozaïeken vloer en enorme toegangspoort zijn prachtige om te zien. In deze prachtige overdekte winkelstraat vind je tal van winkels met echte designerkleding. We hebben maar niets geprobeerd om aan te doen.... (ff kijken hoe het staat...) Op straat was genoeg te zien: mooie slanke mannen in, meestal donkerblauwe pakken, witte blouse met stropdas en mooie vrouwen die zich goed weten te kleden, slank zijn, rechtop lopen maar als je dan naar de schoenen kijkt dan is het bijna allemaal sneakers of schoen met platte hak. Ik snap het wel een beetje want bijna alle straten zijn van grote stenen die niet geheel vlak liggen. Met een hak zou je je enkels al snel breken... Op zich geven die stenen wel een mooi straatbeeld.
De stad heeft enorm veel grote oude gebouwen die prachtig zijn om te zien en er zijn heel wat kerken met als toppunt natuurlijk de Duomo. De kathedraal van Milaan (Duomo Santa Maria Nascente) is een van de grootste rooms-katholieke kathedralen in de wereld en de grootste van Italië. Het is een meesterwerk van gotische kunst. De kerk staat aan het Domplein (Piazza del Duomo) in het hart van Milaan. De Dom is een belangrijke toeristische attractie vanwege het interieur met de vele middeleeuwse schatten en het exterieur met de tientallen torentjes en duizenden beelden. Je kunt dus en naar binnen, en buiten boven op het dak (met trap of lift) van waar je een prachtig uitzicht hebt op de skyline van Milaan en het enorme plein voor de Duomo. (kaartje voor binnen en dak kost samen € 16,00)
In deze tijd van het jaar waren we, na intensieve controles, vrij snel binnen maar kan me voorstellen dat je, in het hoogseizoen, enorme lange wachtrijen hebt.
Als je het originele "laatste avondmaal" van Leonardo Da Vinci wilt gaan bekijken, moet je lang van te voren al kaarten bestellen (heb al een termijn van een maand gehoord). Dat hadden wij niet gedaan dus dat niet kunnen bekijken...
Het centrum is goed te belopen (met platte hakken dan...).

Wat me ook opviel is dat er weinig verkeer is in de binnenstad, dus ook weinig lawaai en weinig kans om overreden te worden of dat je echt goed uit moest kijken (wel een beetje natuurlijk maar niet dat je zegt: "levensgevaarlijk")

Mocht je niet willen lopen maar liever met de fiets rond dan hebben ze daar ook een mooi plan van gemaakt wat perfect werkt (als je tenminste geen fiets treft met lekke band of waarvan het zadel alle kanten op gaat ...) Bike Mi: Op echt heeeel veel plekken in de stad staan fietsen in hekken vastgeklemd. Wanneer je de App download of je aanmeld via de website, (€ 4,50 p.d.) krijg je een code. Bij de hekken staat een paal en daar toets je de code in en krijg je een nummer toegewezen van een fiets die in het rek staat. Je rijdt er een stukje mee rond, zet de fiets in het rek bij de volgde stop en kunt bv van A naar B gaan lopen. Daar staan dan wel weer fietsen en kun je weer een andere pakken nadat je de code hebt ingevoerd. Er moet 10 minuten zitten tussen het afleveren en een andere fiets pakken en zolang je binnen een half uur de fiets weer ergens neerzet, kost het niets extra's. Daarna kost het € 0,50 per half uur, je mag max. 2 uur achter elkaar van 1 zelfde fiets gebruik maken. Echt overal in de stad staan die fietsen dus het is ideaal.
Fietspaden zijn dan weer in de minderheid, hier en daar eentje maar verder is het manoeuvreren tussen het wandelend publiek, zorgen dat je niet klem komt te zitten tussen de tram en de stoep of in de tramrails beland en dat valt nog niet mee met die onregelmatig liggende stenen. Het is dus ook een aardig gehobbel.... Over de tram gesproken: we hebben er geen gebruik van gemaakt maar ook die zijn er in 2 soorten: de hele oude antieken maar ook een nieuwere versie.
Er zijn diverse mooie parken waar de Milanezen graag vertoeven als ze een dagje vrij zijn (in ons geval was dat met Bevrijdingsdag, 24 april). Het is er een gezellige drukte, mensen leggen overal kleedjes neer en men maakt er iets leuks van. Zag je op andere dagen iedereen met een telefoon in de hand, oortjes in, aan de praat, dan zijn de telefoons ineens (bijna) onzichtbaar aanwezig.
En dan vergeet ik nog bijna te benoemen dat men van de etalage's soms echte kunstwerken maakt. Het is een genot om er naar te kijken (en je soms te vergapen aan de prijs op de prijskaartjes).
De meeste huizen zijn gekleurd en hebben blauwe luiken zoals je dat in zuid Frankrijk hebt maar toch heb je niet, ondanks ook het prachtige weer wat we hadden, het idee dat je in een stad in Frankrijk bent.

Behalve even bij het station een beetje, heb ik me er geen moment onveilig gevoeld. Wel zie je overal van die grote betonblokken die de weg blokkeren en is er veel politie op straat zichtbaar maar het is niet storend.

3/4 dagen is voldoende om het mooiste en meeste van de stad te zien.