Heu heu, ben er...
Door: Stevien
Blijf op de hoogte en volg stevien
11 Oktober 2017 | Indonesië, Bunaken
Dag 1,2 en 3....
9 t/m 11 okt
Ik ben ruim op tijd met alles klaar. Wordt naar station in Apeldoorn gebracht, waar ik heel blij mee ben, en vanaf dan heb ik het vakantiegevoel al te pakken.
In de trein zitten wat oudere mensen tegenover me, ze gaan naar Sicilie waar 1 van de mannen vandaan komt, en we beginnen een gesprek. De andere man blijkt een nog grotere Bruce fan te zijn, hij is ook alle concerten in Europa afgeweest en vergis je niet: Ik begreep dat hij ergens in de 80 is... dat was dus al een erg leuk begin.
Op Schiphol inchecken. Ik was er ruim op tijd, net als vele anderen, dus duurde het nog een dik uur voor ik ingecheckt was (incl een beetje "smokkelen").
Prima plek in het vliegtuig. We zouden 13 uur en 11 minuten onderweg zijn voor we in Jakarta zouden landen. Na een kleine 3 uur de ogen dicht gedaan en toen ik wakker werd, zaten we ergens boven Syrië. Na een half uurtje de ogen weer dicht gedaan en toen ik ze weer open deed, was het nog geen 2 uur meer. Het maakt mij niet zoveel uit hoelang ik moet vliegen, merk er weinig van...
Het is het even zoeken waar ik dan heen moet en wil ik vast wat geld pinnen maar de meeste automaten geven niet meer dan 100.000 rupiah en da's zo'n € 6,30. Staat er een automaat die meer geeft, geeft ie mij niet wat... Dan maar die 100.000 zodat ik in ieder geval kopje koffie kan halen. Later kom ik erachter dat die bedragen staan voor de coupures die een automaat geeft....dat je vaker achter elkaar max een bedrag kon pinnen, (bv 3x 1.500.000 IDR) had ik wel meegekregen....
Dan is het nog even wachten voor de vlucht naar Makassar vertrekt en ook dat verloopt prima.
Eenmaal naar buiten in Makassar, wordt ik idd weer overvallen door de vele taxichauffeurs, maar had gelezen dat het Ibishotel nog geen 5 minuten lopen was (daar had ik 1 overnachting geboekt) en jawel, een vriendelijke man verteld me waar ik moet zijn. Rechts als je de aankomsthal uitloopt. Het is idd nog geen 5 minuten lopen en een prima plek voor overnachting als je op doorreis bent. Diverse restaurants en winkels aanwezig. Het zit dus op het vliegveld zelf. Helemaal goed! Ik check in en check de kamer: wat compact, warme douche, airco en een bed maar helemaal goed voor de doorreis.
Hier lukt me wel om te pinnen (en weer iemand die vraagt of hij me kan helpen) en als ik dan nog een appje heb van hoteleigenaar op Bunaken dat er morgen iemand op vliegveld voor me klaar staat om naar de boot te brengen, ik nog een biertje kan scoren, ben ik helemaal een gelukkig mens!
Heb redelijk geslapen en om 7 uur wakker gebeld. Even een ontbijtje waar ik wel aan moest "wennen", warme hap en weinig westers eten... en dan weer verder. Ik denk met een half uurtje ingecheckt te zijn maar lijk me daarin te vergissen. Rijen dik en met ik weet niet wat allemaal bij zich... ik ben ruim op tijd dus sta geduldig te wachten. Dan is er weer een vriendelijke jonge man en die geeft aan dat ik wel bij de priority mag inchecken en dan gaat het weer snel.
Vlucht naar Manado gaat vlotjes. Ik spreek nog een Nederlands stel, die al langer onderweg zijn, en krijg nog wat tips. We vliegen nog een extra rondje boven Manado/Bunaken en ik zie de steiger liggen waar ik moet zijn.
Op het vliegveld staat Elton met een bordje met mijn naam erop voor me klaar. Vroeger dacht ik dat je dan heel belangrijk was, de zaakjes goed voor elkaar had, nu staat er iemand op mij te wachten met mijn naam.... Bijna het eerste wat ie doet is een selfie maken maar brengt me via binnenwegen, mooi groen en wat heuvelachtig, naar de boot. Tenminste....hij stopt ineens bij een "landweg", de harde weg houdt op en het is de bedoeling dat we uitstappen en verder lopen. Ik zie geen water, wel een paar op het droge liggende boten. Hij pakt mijn tas en ik loop achter hem aan. Het "probleem" is dat het laag water is dus de boot die, in de mangrove, op mij ligt te wachten, ligt wat verderop in het water. Geen toerist te zien en ik vind het grappig en een superbegin. Dat heeft Michel mooi voor me geregeld!
Nog een klein half uurtje met die boot en dan kom ik op Bunaken aan. Wordt voor het B&B, Arto Moto, afgezet en wordt er vriendelijk verwelkomt. We drinken even een biertje, "we" dat zijn vrienden/kennissen van Michel: een Nederlander die een duikschool heeft, een Fransman die hier een paar dagen per week is maar ook in Manado woont en Michel zijn Indische vrouw.
Het is erg warm. Als ik even, zeer langzaam, het dorpje in loop, loopt het zweet me al snel van mijn hoofd. Ik ga dan ook maar niet zo lang aan de wandel. Voelt niet echt goed, ws ook nog iets last van jetlag.
Ik klungel nog wat en krijg dan wat te eten gemaakt door Michels vrouw. Vissaté van vers gevangen red sniper en lekker dat het is! Verrukkelijk!
Ondertussen begint het te regenen en met een beetje wind, wordt de temperatuur iets aangenamer.
9 t/m 11 okt
Ik ben ruim op tijd met alles klaar. Wordt naar station in Apeldoorn gebracht, waar ik heel blij mee ben, en vanaf dan heb ik het vakantiegevoel al te pakken.
In de trein zitten wat oudere mensen tegenover me, ze gaan naar Sicilie waar 1 van de mannen vandaan komt, en we beginnen een gesprek. De andere man blijkt een nog grotere Bruce fan te zijn, hij is ook alle concerten in Europa afgeweest en vergis je niet: Ik begreep dat hij ergens in de 80 is... dat was dus al een erg leuk begin.
Op Schiphol inchecken. Ik was er ruim op tijd, net als vele anderen, dus duurde het nog een dik uur voor ik ingecheckt was (incl een beetje "smokkelen").
Prima plek in het vliegtuig. We zouden 13 uur en 11 minuten onderweg zijn voor we in Jakarta zouden landen. Na een kleine 3 uur de ogen dicht gedaan en toen ik wakker werd, zaten we ergens boven Syrië. Na een half uurtje de ogen weer dicht gedaan en toen ik ze weer open deed, was het nog geen 2 uur meer. Het maakt mij niet zoveel uit hoelang ik moet vliegen, merk er weinig van...
Het is het even zoeken waar ik dan heen moet en wil ik vast wat geld pinnen maar de meeste automaten geven niet meer dan 100.000 rupiah en da's zo'n € 6,30. Staat er een automaat die meer geeft, geeft ie mij niet wat... Dan maar die 100.000 zodat ik in ieder geval kopje koffie kan halen. Later kom ik erachter dat die bedragen staan voor de coupures die een automaat geeft....dat je vaker achter elkaar max een bedrag kon pinnen, (bv 3x 1.500.000 IDR) had ik wel meegekregen....
Dan is het nog even wachten voor de vlucht naar Makassar vertrekt en ook dat verloopt prima.
Eenmaal naar buiten in Makassar, wordt ik idd weer overvallen door de vele taxichauffeurs, maar had gelezen dat het Ibishotel nog geen 5 minuten lopen was (daar had ik 1 overnachting geboekt) en jawel, een vriendelijke man verteld me waar ik moet zijn. Rechts als je de aankomsthal uitloopt. Het is idd nog geen 5 minuten lopen en een prima plek voor overnachting als je op doorreis bent. Diverse restaurants en winkels aanwezig. Het zit dus op het vliegveld zelf. Helemaal goed! Ik check in en check de kamer: wat compact, warme douche, airco en een bed maar helemaal goed voor de doorreis.
Hier lukt me wel om te pinnen (en weer iemand die vraagt of hij me kan helpen) en als ik dan nog een appje heb van hoteleigenaar op Bunaken dat er morgen iemand op vliegveld voor me klaar staat om naar de boot te brengen, ik nog een biertje kan scoren, ben ik helemaal een gelukkig mens!
Heb redelijk geslapen en om 7 uur wakker gebeld. Even een ontbijtje waar ik wel aan moest "wennen", warme hap en weinig westers eten... en dan weer verder. Ik denk met een half uurtje ingecheckt te zijn maar lijk me daarin te vergissen. Rijen dik en met ik weet niet wat allemaal bij zich... ik ben ruim op tijd dus sta geduldig te wachten. Dan is er weer een vriendelijke jonge man en die geeft aan dat ik wel bij de priority mag inchecken en dan gaat het weer snel.
Vlucht naar Manado gaat vlotjes. Ik spreek nog een Nederlands stel, die al langer onderweg zijn, en krijg nog wat tips. We vliegen nog een extra rondje boven Manado/Bunaken en ik zie de steiger liggen waar ik moet zijn.
Op het vliegveld staat Elton met een bordje met mijn naam erop voor me klaar. Vroeger dacht ik dat je dan heel belangrijk was, de zaakjes goed voor elkaar had, nu staat er iemand op mij te wachten met mijn naam.... Bijna het eerste wat ie doet is een selfie maken maar brengt me via binnenwegen, mooi groen en wat heuvelachtig, naar de boot. Tenminste....hij stopt ineens bij een "landweg", de harde weg houdt op en het is de bedoeling dat we uitstappen en verder lopen. Ik zie geen water, wel een paar op het droge liggende boten. Hij pakt mijn tas en ik loop achter hem aan. Het "probleem" is dat het laag water is dus de boot die, in de mangrove, op mij ligt te wachten, ligt wat verderop in het water. Geen toerist te zien en ik vind het grappig en een superbegin. Dat heeft Michel mooi voor me geregeld!
Nog een klein half uurtje met die boot en dan kom ik op Bunaken aan. Wordt voor het B&B, Arto Moto, afgezet en wordt er vriendelijk verwelkomt. We drinken even een biertje, "we" dat zijn vrienden/kennissen van Michel: een Nederlander die een duikschool heeft, een Fransman die hier een paar dagen per week is maar ook in Manado woont en Michel zijn Indische vrouw.
Het is erg warm. Als ik even, zeer langzaam, het dorpje in loop, loopt het zweet me al snel van mijn hoofd. Ik ga dan ook maar niet zo lang aan de wandel. Voelt niet echt goed, ws ook nog iets last van jetlag.
Ik klungel nog wat en krijg dan wat te eten gemaakt door Michels vrouw. Vissaté van vers gevangen red sniper en lekker dat het is! Verrukkelijk!
Ondertussen begint het te regenen en met een beetje wind, wordt de temperatuur iets aangenamer.
-
11 Oktober 2017 - 19:10
Astrid:
Klinkt goed allemaal -
11 Oktober 2017 - 19:59
Wen:
Oh lekker hoor! Leuk Het met je "mee te maken" -
11 Oktober 2017 - 20:12
Sylvia En Ad :
We wisten niet eens dat je weg was. Bedankt voor het levendige verslag, het is of we er zelf bij zijn. Veel plezier. Groetjes van ons -
12 Oktober 2017 - 08:31
Tom:
Leuk Stevien!!!! Geniet! -
12 Oktober 2017 - 10:53
Riet Loman:
Wat ben je een stoere zus. Zo maar in je eentje zo'n lange reis. Je hebt echte ontmoetingen zo. Mooi je verhaal te lezen. -
12 Oktober 2017 - 14:37
Martin:
Ha Stevien,
Leuke verslagen die ik met plezier lee. Ga zo door en blijf genieten. Selamat Jalan, Martin
-
12 Oktober 2017 - 15:29
Stevien:
Dank voor jullie leuke reacties! Heb het behoorlijk naar mijn zin! -
13 Oktober 2017 - 11:26
Attie:
Hey Stevien,
Wat een gezellige heenreis met al die leuke ontmoetingen. Wat zijn er toch veel aardige mensen op de wereld die ook nog behulpzaam zijn hè. Als je ze maar wilt zien!
Je hebt het reis/vakantiegevoel al weer helemaal te pakken ....of was je dat nog helemaal niet kwijt?
Nou plan plan en veel plezier maar weer
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
