Einde in zicht

Halo,
Inmiddels zitten we alweer een eind noordelijker, 450 km iets lager, op nog 3400 mtr hoogte in Cusco en is het einde van deze reis in zicht. Volgende week alweer hoog en breed thuis.
Toen we een paar dagen terug nog in Puno waren, zijn we nog naar de Uroseilanden geweest. Dit zijn kleine eilandjes die gemaakt zijn van riet uit het Titicacameer. Je kunt er alleen komen per bootje.
Ze gebruiken de wortels van het riet, gesneden in blokken, als "fundering". Deze blokken worden geankerd middels zware stenen en stokken en daarop worden diverse lagen riet gelegd zodat er een "vloer" ontstaat. Hierop bouwen ze dan hun huisjes en alles wat ze nodig hebben, ook alles van riet. Zo'n eilandje gaat ong 45 jaar mee. Je kunt er evt ook overnachten. Het is wel bijzonder om te zien.
Helaas was het inmiddels zo commercieel en op toeristen geënt dat het eigenlijk niet zo heel leuk meer was/is. Denk je een leuke/rustige plek gevonden te heb en en een overnachting geboekt te hebben, komt er en groep toeristen aan waardoor het eiland ineens vol is.... Het was alweer mooi weer dus een beetje zonnebaden en een beetje dobberen op een rieten bootje maakte dat het redelijk ok was.
Volgende dag vroeg op want om 8 uur vertrek voor een lange rit naar Cusco. Het was wel een prachtige rit door de bergen en met ellenlange wegen die rechttoe rechtaan waren. De besneeuwde toppen van het Andesgebergte weer kunnen aanschouwen. Toch zie je dat Peru iets meer ontwikkeld is dan Bolivia. Onderweg zagen we 3 traktoren en enkele degelijke graafmachines dus de techniek lijkt hier iets verder. De lunch onderweg was ook van zeer goede kwaliteit en het restaurant zag er naar westerse maatstaven zeer goed uit en volop keuze. We hadden ook nog een stop bij een archeologische park genaamd de Raqchi. Hier de 1e kennismaking met restverschijnselen van het Incatijdperk. Kon er een klein stukje van de Incatrail lopen wat ik dus bewust heb gedaan... (wel 50 meter....) Hoe noordelijker we komen, hoe groener het wordt.
Eind van de dag, het was al donker, aangekomen in Cusco. Gelukkig hebben ze maatregelen getroffen tegen het vele verkeer. In het centrum van de stad mogen geen zware voertuigen komen, ook geen bussen dus moesten we overstappen in kleine busjes die ons naar het hotel brachten. Weer een hotel dichtbij het centrum. Dat is elke keer nog zo geweest en het is zeer prettig dat alles telkens op loopafstand goed te doen is.
De hele reis zie je de plaatselijke bevolking met een hoofddeksel op lopen. Klein, jong, oud, iedereen draagt iets op zijn/haar hoofd. Hier in Cusco wat minder trationeel dan wat we elders hebben gezien maar het is wel bijzonder.
Vandaag eerst naar een ruïne geweest, ook gebouwd door de Inca's. Stenen van wel 3 meter hoog en 2 meter breed vormden de thuisbasis/dorp. Je begrijpt niet hoe men dat destijds voor elkaar heeft gekregen. Destijds is dan lang geleden.. De inca's leefden met de natuurelementen als zon, maan, water en wat moeder aarde te bieden had. Cusco was toen de hoofdstad van het Incarijk. Toen de Spanjaarden, in1553, hadden bedacht dat ze er wilden gaan heersen, en ze dus oorlogje gingen spelen, hebben ze erg veel van de Inca's vernield maar de fundamenten van de gebouwen zijn blijven staan. Toen diezelfde Spanjaarden die oorlog wonnen (ok, ze hebben het niet allemaal overleefd), hebben ze gebouwen zoals kerken, huizen e.d. op deze fundamenten gebouwd. Deze zitten zo goed in elkaar dat ze diverse aardbevingen hebben overleefd maar de gebouwen die er bovenop zijn gebouwd stortten in tijdens die diverse aardbevingen.
Het historisch centrum van Cusco staat op de werelderfgoedlijst waardoor het autenthentiek blijft. Er zijn vele houten balkonnetjes aan de huizen (meeste beheerd door restaurants), deze mogen bv geen andere kleur krijgen dan wat er nu op zit: bruin, blauw of groen.
Daarna, met gids, diverse plekjes en pleintjes in de stad bezocht zodat we weer ong wisten wat waar is. De middag op eigen gelegenheid wat door de stad gedwaald. Het is een heerlijke relaxte stad mede dus doordat verkeer aan banden is gelegd. Het heeft vele kleine straatjes en er zijn veel mensen (groot en klein) die, op de een of andere manier, hun leven overdag op straat doorbrengen.
Het was dus weer een heerlijk weertje en ondanks dat de temperatuur het toelaat om met de blote benen rond te lopen, doet bijna niemand dat... een wat "verdwaalde" toerist zie je zo nu en dan met korte broek lopen....
Vanavond heerlijk gegeten en nu is het hier zo tijd om te gaan slapen. Voor jullie is het een "Goede morgen"!